Ondertussen zit mijn mini baby er al 7 weken en 2 dagen en gaan we over 5 dagen naar de verloskundige! Het is maar een intake gesprek maar toch kan ik niet wachten, het maakt het allemaal een stukje meer ‘echt’ Al weet ik niet hoe echter dan dit het kan voelen, maar toch. Bevestiging van mensen die er verstand van hebben is altijd fijn en ik hoop dat ik dan over een of twee weken mijn eerste echo krijg.

Ik heb nog steeds niet kotsend boven de pot gehangen en nog geen pijnlijke tieten, ik lust nog steeds graag een kop koffie en ik heb nog geen trek in ‘vreemd’ eten. Ja oke, ik had van de week echt ENORME zin in tomatensap. Kwijl liep m’n mond uit bij het idee alleen al en toen ik ‘t eindelijk kon drinken was het het lekkerste OOIT! Maar als dat alles is. Ik voel me dus hartstikke goed eigenlijk! Hoera! (Nog steeds de hele dag honger, sneller moe en pijnlijke tepels maar ik hoor en lees van erger dus ik mag er blij mee zijn)

Verder heb ik een schoonmoeder die al hysterisch aan het shoppen is voor haar eerste kleinkind. Ze kwam van de week met een pakje en een knuffeltje en vertelde dat ze eigenlijk 2 tassen vol had gekocht, maar de rest had ze nog maar even mee naar huis genomen Hartstikke lief natuurlijk, maar ik hou vol dat ik zelf niks ga kopen tot na de 12 weken. Lijkt me wel zo veilig. Behalve het ‘Mijn 9 maanden dagboek’ van Pauline Oud dat me aangeraden werd, onwijs leuk boekje dat je per week in kan vullen, de vragen staan er al dus er is niks creatief uitdagends aan, ik hou d’r van! Echt een aanrader!