37 weken.

Jeutje, morgen alweer 37 weken! Mijn buik groeit nog steeds en ik verwacht elk moment dikke paarse striae strepen, zo groot is ‘ie! Over het algemeen voel ik me helemaal prima, ik heb alleen sinds een paar dagen het gevoel alsof iemand me een enorme trap in m’n kruis heeft gegeven en het nu helemaal beurs is. Maar dat schijnt met indalen te maken te hebben. Door het indalen voelt het als ik loop alsof ik een bal tussen m’n benen heb hangen, moet af en toe even in m’n kruis checken of de baby er niet al half uit hangt. Maar nee dat is nog niet het geval. Baby zit nog lekker in m’n buik en duwt af en toe z’n voet zo hard in mijn zij dat ik bijna een klein baby hieltje kan vastpakken, heel bizar! Nog steeds heb ik het gevoel dat ie eerder gaat komen dan eind december. Slaat helemaal nergens op, maar we gaan het meemaken. Vriendlief zegt dat het januari gaat worden. Nou dat hoop ik dan weer net niet.

Ons bed staat ondertussen op 6 bierkratjes, Hertog Jan, voor wie het leuk vindt om te weten, waarvan er 4 zijn leeggedronken door vriendlief en we er 2 van de Albert Heijn hebben mogen lenen. Tis even een opstapje, maar op zich ligt het wel lekker! De laatste dingetjes in de babykamer zijn gedaan, dus die is nu ook echt helemaal af en super leuk geworden, al zeg ik het zelf! Nu nog even een wastafel in de badkamer en de het huis is klaar voor de baby! Nu wij nog.

Bijna 31 weken.

De babykamer is af! Wat een heerlijk gevoel! Van een kamer met bergen troep naar een ruim, open kamertje waar straks onze baby in ligt te slapen. De kledingkast zit vol met gewassen kleertjes van maat 50/56 en ook maat 62 ligt alvast schoon in de kast. De commode is al voorzien van luiers en een mega stapel hydrofiele en het gehele Etos Baby assortiment staat al klaar in blauwe mandjes op het plankje boven de commode. Ik vind alleen de muur waar z’n bedje tegenaan staat nog ietwat kaal, maar daar gaan we nog wel even wat voor bedenken. Een hemeltje zou de boel gelijk wel voller maken, maar dat ding hangt er maar zo kort en ons huis is al zo stoffig, dus dat is dan een stofnest waiting to happen. Misschien post ik wel eens foto’s van het kamertje.

M’n buik zit lekker in de weg, veters vast maken is niet meer wat het geweest is en omdraaien in bed gaat gepaard met gezucht en gesteun, maar ik geniet nog steeds van Okkie z’n getrap en gedraai, zo leuk <3 Ik merk wel dat alles nu wat meer moeite kost en dat de hele dag staan en een rondje door de stad gewoon moeilijker is, maar eigenlijk voel ik me nog steeds helemaal prima! Dinsdag weer naar de verloskundige. Ik ben benieuwd wat ik nu weeg. Ik ben gisteren uit mn broek gescheurd en ik zag dat m’n bovenbenen nu toch wel iets dikker zijn dan ooit. Ik ben gelukkig nog steeds mijn slanke zelf, maar die schuimblokken poep ik niet in z’n geheel uit, merk ik wel. ;)

Leuk he!

M’n buik groeit nu zo hard dat ie af en toe gewoon echt in de weg gaat zitten. ‘s Ochtends is het een klein gevecht om die buik heen om mijn schoenveters vast te maken en bukken en opstaan gaat ook niet meer heel makkelijk. Ook met het scheermesje kom ik niet meer normaal bij alle plekken en gaat het allemaal een beetje op de gok. ;)

Maar buiten dat al vind ik m’n buik nog steeds erg leuk. Als ik aan het werk ben hoor ik de hele dag “Succes nog even!” en “Hoe lang moet je nog?” en soms zeggen mensen zomaar uit het niets “Oh!! wat leuk!!!” en dan denk ik “He, wat, waar hebben we het over?” Oh ja, de buik. Jaaa LEUK HE!!!

Ik kan nu echt niet wachten om het kamertje in te richten! Eigenlijk hebben we alles ook al in huis en kan alles zo klaar zijn. Er moeten alleen nog wat laatste restjes zooi uit ‘t kamertje en m’n vriend moet nog het een en ander doen. (Als de baby net zo snel is als m’n vriend lig ik volgend jaar nog met mijn benen wijd..) Maar. Komt goed!

Het enige wat echt niet wil vlotten is het geboortekaartje. Ik kan echt niks leuks vinden! Alle geboortekaartjes die ik zie zijn saai, standaard, stom en te hip. Nu is daar niet echt haast bij, maar ik wil graag voorbereid zijn op alles waar ik me op voor kan bereiden, dat scheelt me straks alleen maar een hoop stress. Als jullie nog tips hebben voor leuke kaartjes, laat het me weten!

26 weken.

Jezus.. Mag ik al met verlof? Ik ben zooooooooo moe. Het enige dat ik wil doen is op de bank hangen en heel veel chocola eten en ice tea drinken terwijl ik op mijn laptop naar spulletjes voor in de babykamer zoek en op geboortekaartjes jacht ben.

Gelukkig kan ik een dag minder werken omdat ik heel veel overuren had staan, dus dat is wel echt lekker. Nu werk ik 3 dagen, of 4 dagen waarvan 1 of 2 halve. De tijd dat ik thuis ben probeer ik het huishouden bij te houden en af en toe wat extra babykleding wasjes te draaien.

Vorige week zijn we in ondertrouw gegaan en hebben we de erkenning van de baby geregeld. Ondertrouw stelde niks voor, een chagrijnige mevrouw controleerde onze gegevens, gegevens van de getuigen en liet ons wat tekenen en dat was het. 20-05-2014 gaan we trouwen. Gewoon gratis om dinsdagochtend om 9 uur. Met 2 moeders en 2 getuige er bij. Baby Okkie (vrienden hebben ‘m tot Okkie gedoopt) kan er dus niet eens bij zijn. Maar goed, waarschijnlijk slaapt ie of zit ie net z’n luier vol te poepen en tegen de tijd dat ie klaar is staan wij alweer buiten. We laten ‘m wel een foto zien later.

Babykamer is weer een stukje verder. De muur is geverfd en we hebben nu besloten welke gordijnen t gaan worden. Die moeten nog even voor ons gemaakt worden, dus dat duurt nog een paar weekjes, maar ik heb nu eindelijk wel echt een beeld van hoe ik het hebben wil en hoe het kamertje gaat worden. Leuk leuk!

Woensdag m’n eerste lesje puffen. Ben benieuwd!

25 weken

Het kinderdagverblijf was onwijs leuk! En we zouden ons ook zeker inschrijven. Maar het is niet meer nodig! Mijn schoonmoeder gaat toch die ene middag dat we nog opvang nodig hadden oppassen, dus dat is super fijn en scheelt ons een hoop centjes in de maand die ik dan weer uit kan geven aan kleertjes.. Ik bedoel, die we dan op de spaarrekening kunnen zetten. ;) Goed nieuws dus!

Ik ben ondertussen ook begonnen met de kleertjes van de baby wassen. We hebben een klein extra droogrek voor aan de deur gekocht zodat ik daar af en toe wat mini wasjes op kan hangen. Zo leuk om alles dat we gekocht en gekregen hebben weer in m’n handen te hebben. De leukste wasjes ooit!

Het kamertje gaat ook al ergens op lijken, het wordt steeds leger en alle troep die er opgeslagen werd krijgt nu zo’n beetje z’n eigen plekje. Ik hoop dat vriendlief van de week de muur gaat verven en het eerste gedeelte van de gordijnen op gaat hangen. dan hoeven we daarna in principe alleen nog maar in te richten. Kan niet wachten!

Baby schopt nog steeds lekker. Ik moet nog steeds heel veel plassen, ik ben nog steeds heel moe en m’n tieten lekken ook nog steeds. Hoezee.

24 weken.

Pfffoe nou, dat trouwen zorgde nogal voor wat stress en drukte. Het bleek dat het gratis trouwen al helemaal vol zit tot begin volgend jaar dus dat gaat ‘m voor de bevalling sowieso niet meer worden. Toen was de vraag of we dan 440 euro wilden betalen om nog voor de bevalling te trouwen. Nee. We hebben besloten dat we dat niet willen, dus we trouwen lekker volgend jaar als de baby er is en dan gewoon gratis zoals we in eerste instantie van plan waren.

Ik zag mijn geest al dwalen en stiekem liep mijn hoofd al over van ellende want trouwkaarten, geboortekaartjes, ruimte regelen voor een trouwborrel, babykamer afmaken, ringen kiezen, kinderdagverblijf regelen, jurk uitzoeken en ga zo maar door. Iets te veel van het goede en dus ben ik heel blij met de keuze om het toch volgend jaar te doen. Erkenning en ouderlijk gezag aanvragen is nou ook weer niet zo’n grote moeite.

Verder ben ik liever lui dan moe en heeft de baby al mijn energie gestolen en gebruikt hij die regelmatig om me van binnen helemaal in elkaar te slaan en schoppen. Heerlijk gevoel zo’n druk kind in je buik! <3 Dus waar ik kan doe ik weinig en slaap ik veel. Van de week gaan we naar een kinderdagverblijf voor een rondleiding. Ik hoop dat ‘t bevalt want het is redelijk dichtbij en ze doen niet moeilijk over een halve dag in de week en dat is dan ook nog zonder toeslag, precies wat wij nodig hebben.

Dit staat niet in de boeken!

Vorige week weer bij de verloskundige geweest voor controle en ik heb het idee dat ik daar altijd voor jan lul zit. Wel heel leuk om het hartje even te horen, maar verder heb ik nooit wat te zeuren (tegen haar dan he, wel tegen m’n vriend ;) ) en vragen heb ik ook weinig. Ik zoek alles wat ik weten op en ik heb al 300 boeken gelezen. Maar goed, alles was dus in orde. Ik ben 1 kilo aangekomen sinds ik zwanger ben, super weinig maar prima want de baby groeit lekker door!

Gisteren hebben mijn vader en mijn vriend de babykamer opgehaald en die staat nu in 1000 stukken in de babykamer. We konden het kamertje voor het luttele bedrag van 200 euro overnemen (inclusief complete Quinny kinderwagen en Maxi Cosi) maar helaas zit de handleiding er niet meer bij dus dat is een grote puzzel voor vriendlief. Ik denk dat ik zodra hij er aan gaat beginnen de stad in duik om te gaan winkelen.

Dan nog even wat anders. Had niemand mij even van te voren kunnen waarschuwen voor lekkende borsten? Ik dacht steeds van “He, wat zit er toch aan m’n tepel geplakt” En ze doen ook weer zo achterlijk veel zeer de laatste tijd. Vandaag zag ik het weer en toen begreep ik het pas!! Ik moest er even van huilen want hier had ik geen rekening mee gehouden. Dit stond niet in die 300 boeken ja!!! Aan de zoogcompressen dan maar..
Iemand die mij nog iets moet vertellen? ;)

Lekker dik

Jeetje wat gaat mijn buik hard zeg! Ik ben ondertussen 20 weken zwanger en mijn buik is met de dag weer een beetje dikker! Ik voel onze kleine man nu ook steeds harder schoppen en dat is wel echt heel erg leuk om te voelen. Mijn vriend heeft ‘m ook al een aantal keer gevoeld, maar natuurlijk houdt de baby net op als hij zijn hand op mijn buik legt. Eigenwijs kind ;)

Woensdag hebben we de 20 weken echo. Onwijs spannend natuurlijk. Leuk om de baby weer eens te zien, maar vooral spannend omdat ze ‘m helemaal van binnen naar buiten en weer terug gaan checken op eventuele afwijkingen. We hopen natuurlijk van harte dat alles oke is en dat ze op het einde zeggen dat alles d’r op en d’r aan zit.

Ik krijg nu ook wel de kriebels om de babykamer in orde te maken. Hij staat helaas nog steeds vol (Oke, ondertussen al iets minder vol) met troep maar ik weet gewoon niet waar we het laten moeten. Wat mij betreft mag alles met het grofvuil mee, ruimte! Van de week gaan we een kleur voor op de muur uitzoeken en daar dan accessoires bij uitzoeken. Ik wil graag een muur in een blauwe kleur verven en daarbij blauwe gordijnen en wat andere blauwe spulletjes om de boel aan te kleden, maar de rest mag lekker wit blijven. Helemaal zin om te beginnen! Tips voor leuke webshops met accessoires zijn welkom trouwens!

Verder gaat het hartstikke goed, ik voel me echt prima. Alleen wat sneller moe, snel buiten adem en net een blaasontsteking achter de rug terwijl er nu een schimmelinfectie om de hoek komt kijken. Ach, dat overleven we wel weer.

Over 3 weken hebben we de volgende echo. De pretecho, waar we hopelijk achter het geslacht van onze baby komen! Ik heb natuurlijk verhalen gehoord en gelezen waarbij de baby precies omgedraaid ligt, of net de beentjes helemaal bij elkaar heeft waardoor je nog niks ziet. Maar we hopen dat we gewoon na de echo kunnen melden of we een jongetje of een meisje verwachten! Super spannend! (Hoe vaak heb ik dat al gezegd op m’n blog?)

De babykamer inrichten zal een stuk makkelijker zijn als we weten welke kleuren we kunnen aanhouden en het shoppen voor kleding zal ook een stuk leuker zijn want ondertussen hebben we ongeveer alle beige en witte kleertjes uit de winkels wel in huis. Tassen vol..

Verder al een hoop geregeld, verzekering is op de hoogte, kraamzorg is geregeld en over een maandje hebben we zelfs een informatie avond in een van de twee ziekenhuizen waar ik eventueel zou kunnen bevallen. Toch wel fijn om een beetje voorbereid te zijn. Als ik het nu mag zeggen wil ik het liefst in het ziekenhuis bevallen, maar gelukkig mag ik tot op het laatste moment van gedachten veranderen, prettig idee. We gaan het meemaken!

Eigenlijk ben ik best heel bang dat ik mijn mini baby verlies. Ik las van de week dat je van je 8ste tot je 11de week de meeste kans hebt op een miskraam en dat met 12 weken die kans met 80% is afgenomen. Ik zit ‘m best te knijpen eerlijk gezegd. Van te voren hebben we het er wel eens over gehad, mocht het gebeuren is dat heel erg naar, maar we weten in ieder geval dat alles naar behoren werkt en dan proberen we het weer opnieuw.

Nu besef ik me dat dat veel, heel veel makkelijker is gezegd dan gedaan. Ik heb nu al zon zin om mijn baby te zien op de eerste echo en te horen hoe zijn of haar hartje klopt. Ik zou het werkelijk verschrikkelijk vinden als het nu mis zou gaan. Je bent al zo bezig met het zwanger zijn en papa en mama worden en nadenken over opvang en de babykamer en hoe hij of zij er uit zal zien en namen en noem maar op!

Natuurlijk moet je het positief bekijken en er van uit gaan dat het allemaal goed zal gaan en vertrouwen op dat je lichaam precies weet wat het aan het doen is, maar soms slaat de angst toe en durf ik niet eens een scheet te laten omdat ik bang ben dat ik dan te veel kracht zet waardoor het mis gaat! ( ;) )

Ondertussen drijf ik lekker verder op mijn roze wolk en blijf ik hopen dat ik er niet vanaf gegooid zal worden.