31+3

Vanavond een prik in m’n bil gehad van de verloskundige. Ik was even vergeten dat ik vanavond de anti-D zou krijgen dus ik schrok even toen ze zei dat ze me zou gaan prikken, mietje dat ik ben. Maar zolang ik niets zie vind ik het allemaal best. Verder was alles weer prima in orde. Bloeddruk goed, buik groeit goed, gewicht is prima en baby Okkie lag met z’n hoofd naar beneden. Dat zegt niks want eergisteren lag ie nog tegen mijn ribben aan te hikken en zo voel ik ‘m de hele dag ergens anders, hij draait nog alle kanten op.

Over 2 weken komt m’n verloskundige op huisbezoek en gaan we de bevalling in grote lijnen doornemen. Mijn opdracht is om in tussentijd een bevallingsplan op te stellen waarin ik schrijf wat ik wel en niet wil tijdens de bevalling. Best lastig, want ik weet natuurlijk niet wat ik wil op het moment dat het voelt alsof er een piano op mijn doos kapot geslagen wordt. (Heb ik van horen zeggen hoor.) Maar goed, ik weet bijvoorbeeld wel dat ik zeker open sta voor pijnbestrijding, maar geen ruggenprik, lijkt me eng. Ik wil alleen vriendlief er bij hebben en ik wil niets horen of zien in de trant van bloedverlies of een knip of wat dan ook. Zoals ik al zei, zolang ik niks zie vind ik het best. Maar verder moet ik er dus nog even goed over nadenken en eventueel wat voorbeelden opzoeken. Tips iemand? Dan hoor ik ze ook weer graag!

Bijna 31 weken.

De babykamer is af! Wat een heerlijk gevoel! Van een kamer met bergen troep naar een ruim, open kamertje waar straks onze baby in ligt te slapen. De kledingkast zit vol met gewassen kleertjes van maat 50/56 en ook maat 62 ligt alvast schoon in de kast. De commode is al voorzien van luiers en een mega stapel hydrofiele en het gehele Etos Baby assortiment staat al klaar in blauwe mandjes op het plankje boven de commode. Ik vind alleen de muur waar z’n bedje tegenaan staat nog ietwat kaal, maar daar gaan we nog wel even wat voor bedenken. Een hemeltje zou de boel gelijk wel voller maken, maar dat ding hangt er maar zo kort en ons huis is al zo stoffig, dus dat is dan een stofnest waiting to happen. Misschien post ik wel eens foto’s van het kamertje.

M’n buik zit lekker in de weg, veters vast maken is niet meer wat het geweest is en omdraaien in bed gaat gepaard met gezucht en gesteun, maar ik geniet nog steeds van Okkie z’n getrap en gedraai, zo leuk <3 Ik merk wel dat alles nu wat meer moeite kost en dat de hele dag staan en een rondje door de stad gewoon moeilijker is, maar eigenlijk voel ik me nog steeds helemaal prima! Dinsdag weer naar de verloskundige. Ik ben benieuwd wat ik nu weeg. Ik ben gisteren uit mn broek gescheurd en ik zag dat m’n bovenbenen nu toch wel iets dikker zijn dan ooit. Ik ben gelukkig nog steeds mijn slanke zelf, maar die schuimblokken poep ik niet in z’n geheel uit, merk ik wel. ;)

Pakketje.

Nee he! Zit ik gisteren thuis, gaat de bel, een pakketje voor ons. Ik vroeg aan mijn vriend of hij wat besteld had. Nope. Oke, ik ook niet, zal wel weer voor de buurman zijn. Ik al mopperend dat ik het zo irritant vind om pakketje van buren in huis te hebben omdat ze dan net voor de deur staan terwijl ik aan mn hol zit te krabben. Misschien toch maar eens van dat ondoorzichtige plak plastic voor op het raam aanschaffen.. Anyway. Het bleek toch voor ons. Of voor mij vooral. Het was namelijk HET KRAAMPAKKET!! AAAAHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!! Daar had ik even echt totaal niet op gerekend. Ik was er nog niet klaar voor!! Ik moet nog 10 weken, ik wil dat nog niet, ik ben net gewend aan het idee dat die baby die nu in mij zit er ook uit moet! Oke, zen. Na de eerste shock heb ik toch maar even gekeken wat er precies allemaal in zit.. En da’s niet leuk. Onder andere mega kraamverbanden, dikker dan het matrasje van de baby. Fijn. En bedankt.

29+3

Yess, nog 4.5 week tot m’n verlof! Ik kijk er nu toch wel erg naar uit. Vooral de dagen van 9 tot 6 zijn erg lang en rond een uur of 3 kak ik in en krijg ik last van m’n stuitje waardoor ik ga lopen alsof ik in mijn broek heb gescheten. Erg charmant. Buiten dat voel ik me eigenlijk nog steeds prima, ik ben gelukkig ook iets minder moe waardoor ik wat meer kracht heb om mijn nesteldrang te bevredigen en ik weer moe ben door al het poetsen en opruimen en schoonmaken…
Maar ik vond van de week wel een pak ontbijtkoek houdbaar tot 02-02-2011! Wie wat bewaard die heeft wat!

Baby Okkie is een kleine druktemaker. Hij is in de rondte aan het draaien en bewegen en toch heb ik het idee dat ie elke keer weer terug in de stuit gaat liggen. Maar misschien heb ik het mis en zie ik z’n hoofdje aan voor z’n billen en dan nog, alle tijd om te draaien.

Eindelijk durf ik me wat meer te verdiepen in de bevalling. Eerder moest ik er nog niet aan denken en kon ik het vrij goed uit mijn hoofd bannen, maar de laatste dagen probeer ik er toch wat meer informatie over te zoeken en ervaringen van andere dames op fora te lezen. Best eng. En naar. Maar goed, hij moet er toch uit en oke, hoeveel vrouwen zijn me al voor gegaan!? Jezus wat eng. En AL DAT BLOED! Ooohhhh!!!

Oh en nog steeds die verdomde schuimblokken!!! Damn you schuimblokken!!

28+3

Vorige week heb ik bloed laten prikken om de bloedgroep van de baby te bepalen. Nu wist ik wel waarom, maar eigenlijk had ik veracht dat zijn bloedgroep gewoon hetzelfde zou zijn als die van mij. Niet dus. Op zich geen probleem, maar ik krijg over 3 weken de zogenaamde rhesusprik zodat mocht ik onverhoopt tijdens mijn zwangerschap of bevalling het bloed van de baby in mijn bloedbaan krijgen, ik geen antistoffen aan ga maken. (Wat vooral weer bij een eventuele volgende zwangerschap een groot probleem zou zijn.) Ook binnen 72 uur na de bevalling krijg ik weer zo’n prik. In principe zou alles dan in orde moeten zijn. Dus ik maak me er niet druk over, het is nou eenmaal zo.

Baby Okkie ligt op het moment lekker in een stuit. Ik voelde ‘m al een tijdje erg laag tegen m’n blaas en erg hoog bij m’n maag, dus dat verklaart dat. Ook weer geen probleem. (behalve dat maagzuur en het vele piesen) Hij kan tot week 36 lekker koprollen maken en van voor naar achter, van links naar rechts draaien. Hopen dat ie dat doet en niet als een echt kind van z’n ouders eigenwijs in een stuit ligt tegen het eind aan.

Ik heb nog steeds veel rugpijn en dus mag ik opnieuw naar fysiotherapie. Ik moest me ook maar lekker veel laten masseren. He wat naar. Zwangerschapsmassage anyone? ;)
De schuimblokken waar ik de laatste tijd verslaafd aan was moet ik maar even niet meer in huis halen want ik ben drie kilo aangekomen in drie weken. Dat is niet alleen baby he?

Leuk he!

M’n buik groeit nu zo hard dat ie af en toe gewoon echt in de weg gaat zitten. ‘s Ochtends is het een klein gevecht om die buik heen om mijn schoenveters vast te maken en bukken en opstaan gaat ook niet meer heel makkelijk. Ook met het scheermesje kom ik niet meer normaal bij alle plekken en gaat het allemaal een beetje op de gok. ;)

Maar buiten dat al vind ik m’n buik nog steeds erg leuk. Als ik aan het werk ben hoor ik de hele dag “Succes nog even!” en “Hoe lang moet je nog?” en soms zeggen mensen zomaar uit het niets “Oh!! wat leuk!!!” en dan denk ik “He, wat, waar hebben we het over?” Oh ja, de buik. Jaaa LEUK HE!!!

Ik kan nu echt niet wachten om het kamertje in te richten! Eigenlijk hebben we alles ook al in huis en kan alles zo klaar zijn. Er moeten alleen nog wat laatste restjes zooi uit ‘t kamertje en m’n vriend moet nog het een en ander doen. (Als de baby net zo snel is als m’n vriend lig ik volgend jaar nog met mijn benen wijd..) Maar. Komt goed!

Het enige wat echt niet wil vlotten is het geboortekaartje. Ik kan echt niks leuks vinden! Alle geboortekaartjes die ik zie zijn saai, standaard, stom en te hip. Nu is daar niet echt haast bij, maar ik wil graag voorbereid zijn op alles waar ik me op voor kan bereiden, dat scheelt me straks alleen maar een hoop stress. Als jullie nog tips hebben voor leuke kaartjes, laat het me weten!