It’s a……………..

Vanmorgen om 9 uur hadden we de afspraak voor de pret echo staan. Ik ging gisteravond op tijd naar bed, maar kon niet slapen omdat ik zenuwachtig was en vannacht om 4 uur was ik wakker en kon ik pas om half 6 weer slapen. Niet helemaal de bedoeling, maar het zal de gezonde spanning wel geweest zijn. Vriendlief had ook wakker gelegen dus misschien waren we er toch wat te druk mee in ons hoofd. (wat nou PRET echo!)

Toen we op plaats van bestemming waren werd ik nog zenuwachtiger, zweet handjes en niet stil kunnen zitten. Ze vragen van te voren of je wil zorgen dat je blaas een beetje vol is, dus ondertussen zat ik ook zowat in m’n broek te plassen.
We werden geroepen en de echoscopiste begon gelijk. Oke, kindje lag gedraaid, precies met het ruggetje naar het beeld toe en natuurlijk met de beentjes opgetrokken bij elkaar. Niks te zien! Nu al een eigenwijsje eerste klas! Wat wil je ook met 2 stront eigenwijze ouders. Van wat wiebelen naar heel hard schudden, er kwam geen beweging in onze kleine. De echoscopiste zei dat we nog maar even moesten plaats nemen in de wachtkamer in de hoop dat de baby later wel anders zou liggen. Zo gezegd zo gedaan.

Na 20 minuten poging 2. Mijn blaas stond op exploderen. De baby lag nu wel anders en was er dus meer te zien. We zagen dat de baby een paar slokjes vruchtwater nam en doorslikte, hoe bizar! En je zag nu goed de ribbetjes en kaken zitten, het hartje klopte ook weer hartstikke mooi, gelukkig! Toen eindelijk na nog wat draaien en wroeten kon ze het geslacht goed zien. It’s a BOY!! Super leuk! Je zag heel goed z’n piemeltje zitten dus er was geen twijfel meer mogelijk. Super leuk, een zoon!! Tranen liepen over m’n wangen. We zijn gelijk de stad ingedoken om wat blauwe kleertjes te scoren en zelfs in de H&M kon ik m’n tranen niet binnen houden. Zo leuk om te weten wat het is! Ik ben verliefd <3

Tranen van blijdschap!

Vandaag hadden we een afspraak voor de nekplooimeting. Ik vond t vooraf niet echt heel spannend, maar alleen maar leuk om de baby weer te kunnen zien. Natuurlijk had ik in mijn achterhoofd dat er ook minder leuk nieuws uit zou kunnen komen, maar mijn gevoel zei dat het wel goed zat.

Toen ik op de stoel lag en de echoscopiste het echo apparaat op mijn buik zette en in stilte druk begon te zoeken kregen we allebei wel even de zenuwen.. “Ehh.. klopt het hartje nog wel?” Vroeg ik voorzichtig. “Jaa zeker, daar kijk ik als eerst naar, maar ik was al begonnen met het zoeken naar de nekplooi” Pfieuw. Gelukkig, de eerste opluchting. (zweet stond ondertussen in mijn bilnaad) Ze liet ons toen gelijk het druk kloppende hartje zien.

Ze kon een paar hele mooie metingen doen en ondertussen konden wij mooi even van onze baby genieten. Hij of zij was al een heel stuk groter dan de vorige keer en was weer lekker aan het bewegen. De beentjes en armpjes waren nu heel lang en we zagen zelfs de teentjes en vingertjes al zitten! En dat met 11.5 week! Heel bijzonder!

Na de echo deed de echoscopiste een berekening op de computer en we kregen ter plekke de uitslag. Alles was goed! Uitzonderlijk goed zelfs! Hoera! Ik barstte spontaan in tranen uit, toch wel redelijk gespannen ondertussen. Goed nieuws dus! Het is en blijft een kansberekening, maar onze kansberekening ziet er top uit! Na afloop zijn we het gaan ‘vieren’ door in elke kinderkledingwinkel die we tegen kwamen een leuk pakje of schoentje te kopen :D

Er zit een baby in mijn buik!!!!!!

Vanmorgen hebben we onze eerste echo gehad! Het was zo leuk om te zien! De baby was druk aan het trappelen en zwaaien en we konden het hartje ook heel goed zien knipperen :D De echoscopiste zei ook dat ze de 2 hersenhelften heel goed kon zien zitten en dat alles er goed uit zag! Zo blij! We kregen 2 foto’s mee en ik heb gelijk een volgende afspraak staan voor over 2 weken. Dan krijgen we de combinatietest. Ook heel spannend, maar ook leuk om te zien hoeveel het dan alweer gegroeid is!

Ik blij nu 9 weken en 4 dagen te zijn. Zelf dacht ik dat ik vandaag al 10 weken was, maar dat is dus zaterdag ‘pas’ en de uitgerekende datum is ook iets verschoven. Maar ook die kan nog veranderen. Dat kunnen ze pas met wat meer zekerheid zeggen tussen de 10 en 12 weken. Dus dat horen we ook over 2 weken.

Jeetje, het is zo onwerkelijk dat dat kleine frummeltje in je buik zit. Helemaal omdat ik me nog steeds verder heel goed voel en weinig klachten heb. Dit was echt een bevestiging, er zit een heuse BABY in m’n buik! ;)