You are my sunshine, my only sunshine.

Naar idee van degene die dit als eerste deed.

Lieve Aiden,

Je bent ondertussen bijna 3 maanden bij ons en die 3 maanden zijn omgevlogen. Over een week moet ik weer aan het werk en moet ik 4 hele dagen in de week zonder jou doorbrengen. Ik zie er echt tegenop! Gelukkig kunnen papa en je oma’s goed voor je zorgen. Maar je bent mijn lieve jongetje en we hebben de afgelopen 3 maanden bijna 24 uur per dag met elkaar doorgebracht om elkaar goed te leren kennen. Volgens mij is dat aardig gelukt. Je bent een nieuwsgierig, vrolijk, slim, relaxed, eigenwijs, mooi mannetje en ik ben dolverliefd op je. Je hebt heerlijke wangetjes om in te knijpen en als je lacht kan ik wel janken van geluk. Je grote blauwe pretogen en je rossige blonde haartjes.. Logisch dat je oma’s ook verliefd op je zijn! Hoewel ik de eerste 2 weken met jou echt onwijs zwaar vond omdat ik zo enorm moest wennen aan een klein mannetje waar we nu 24 uur per dag voor moesten zorgen, zou ik nu absoluut niet anders meer willen. Ik ben heel benieuwd naar wie je gaat worden en op wie je zal lijken, hoe je over dingen zal denken en of je net zo slim zal zijn als je vader. Ik hoop van harte dat ik je groot mag zien worden en dat we later moeten lachen om jouw baby foto’s en dat ik je vertel hoe onze eerste vakantie met z’n drietjes was. Ik wil het allerbeste voor je en ik zal je altijd helpen om dat te krijgen. Ik zal je voor altijd beschermen en ik zal voor altijd van je houden. Ik ontplof bijna van trots om jouw mama te mogen zijn. Dikke kus.

Misschien moet je ‘m even wiegen.

Baby’s huilen. Dat weet iedereen. Sommige baby’s huilen af en toe, sommige baby’s huilen de halve dag en je hebt ook nog huilbaby’s en dan alles weer daar tussenin. Soms zijn baby’s te troosten door ze op te pakken en te knuffelen, een speentje te geven of bijvoorbeeld met ze te wiegen. De ene 5 minuten werkt iets wel en de andere 5 minuten werkt het niet meer. Tsja, zo gaat dat. Bij Aiden werkt het ene de ene dag heel goed maar de volgende dag weer totaal niet, ik weet het gewoon nooit dus ik probeer maar wat uit. Af en toe heb ik een moment dat ik ‘m aan de ooievaar terug wil geven en haalt ie het slechtste in me naar boven, maar vaak doe ik dansjes met ‘m of ga ik tegen ‘m zingen of ik probeer iets van bovenstaande uit. Allemaal prima. Maar wat ik echt ECHT echt verschrikkelijk vind is mensen die zich er mee gaan bemoeien!!! Oh mijn god. “Heb je al geprobeerd om met ‘m rond te lopen?” “Misschien moet je ‘m even wiegen” “Shusshh geluidjes maken in z’n oor werkt altijd wel”
Ja misschien moet jij even je mond houden en met je eigen kippen bemoeien. Je denkt toch zeker niet dat ik nog niet alles geprobeerd heb om mijn jankende baby stil te krijgen he? Ik ben verdorie de hele dag bezig met een riedeltje afwerken van oppakken, neerleggen, wiegen, zingen, dansen, laten janken, in bed stoppen, uit bed halen, luiertje checken, knuffeltjes geven, speentjes terug duwen en dat dan allemaal 36 keer opnieuw. Dus nee dank u, ik hoef geen advies over hoe ik mijn baby het beste kan troosten, move along please.