Misschien moet je ‘m even wiegen.

Baby’s huilen. Dat weet iedereen. Sommige baby’s huilen af en toe, sommige baby’s huilen de halve dag en je hebt ook nog huilbaby’s en dan alles weer daar tussenin. Soms zijn baby’s te troosten door ze op te pakken en te knuffelen, een speentje te geven of bijvoorbeeld met ze te wiegen. De ene 5 minuten werkt iets wel en de andere 5 minuten werkt het niet meer. Tsja, zo gaat dat. Bij Aiden werkt het ene de ene dag heel goed maar de volgende dag weer totaal niet, ik weet het gewoon nooit dus ik probeer maar wat uit. Af en toe heb ik een moment dat ik ‘m aan de ooievaar terug wil geven en haalt ie het slechtste in me naar boven, maar vaak doe ik dansjes met ‘m of ga ik tegen ‘m zingen of ik probeer iets van bovenstaande uit. Allemaal prima. Maar wat ik echt ECHT echt verschrikkelijk vind is mensen die zich er mee gaan bemoeien!!! Oh mijn god. “Heb je al geprobeerd om met ‘m rond te lopen?” “Misschien moet je ‘m even wiegen” “Shusshh geluidjes maken in z’n oor werkt altijd wel”
Ja misschien moet jij even je mond houden en met je eigen kippen bemoeien. Je denkt toch zeker niet dat ik nog niet alles geprobeerd heb om mijn jankende baby stil te krijgen he? Ik ben verdorie de hele dag bezig met een riedeltje afwerken van oppakken, neerleggen, wiegen, zingen, dansen, laten janken, in bed stoppen, uit bed halen, luiertje checken, knuffeltjes geven, speentjes terug duwen en dat dan allemaal 36 keer opnieuw. Dus nee dank u, ik hoef geen advies over hoe ik mijn baby het beste kan troosten, move along please.

All is well.

Inmiddels is Aiden alweer bijna 8 weken oud. Het gaat helemaal prima met hem, hij komt goed aan, eet goed, poept goed, huilt goed en slaapt.. iets minder goed. Maar dat is te overzien. Hij wil nog steeds het liefst lekker warm tegen iemand aan slapen en overdag in z’n wieg vindt ie echt geen zak aan. Nu probeer ik ‘m af en toe toch in zijn wieg te leggen als ik zie dat ie moe is, maar na 5 minuten janken heb ik het alweer gehad en haal ik ‘m er meestal toch maar weer uit. En zo zit je weer de halve dag met een baby op de arm te denken aan de volle wasmand en de afwas die er nog staat.. Maar goed, dat is maar even zo. Nu kan ik ‘m nog lekker veel aandacht geven. Straks als ik weer 4 dagen ga werken mogen papa en de oma’s met ‘m gaan zitten ;) (Waar ik ook wel weer tegenop zie, 4 hele dagen weg van mijn baby..)

Het hele erge wennen is er voor mij af. Aiden hoort er helemaal bij en ik moet er niet aan denken om ‘m hier niet meer te hebben. Het mooiste in de wereld is zijn lach en de pretogen die hij dan heeft. Zo lief! Ik snap nu dat mama’s zeggen dat ze verliefd zijn op hun kind. De eerste weken dacht ik dat ze dat maar zeiden omdat ze dat ooit gehoord hadden van een uitzondering en nu vonden dat ze ook verliefd moesten zijn op hun kind. Maar nee hoor, het is echt waar! Nu ga ik niet net doen alsof het alleen maar leuk is want soms wil ik ‘m ook best wel eens achter het behang plakken als ie maar blijft huilen. Soms verlang ik ook wel eens naar een avondje rust. Maar hey, welke moeder niet?

Mijn lichaam is goed aan het herstellen, ik moet nog zo’n 2 kilo voor ik weer op het gewicht voor mijn zwangerschap zit, maar die gaan moeilijk want ik eet zoveel taart dat ik zelf bijna in een gebakje verander. M’n doos ziet er weer normaal uit gelukkig, wie had dat ooit gedacht? ;) Alles is netjes genezen! Wat kak ophouden betreft gaat het ietsjes beter gelukkig, ik heb bekkenfysio en hoop dat het over een paar weken weer helemaal is zoals het hoort te zijn! Gaat allemaal de goede kant op!

Aiden is 4 weken! Iedereen zegt dat de tijd snel gaat met een kleine baby, maar het is ook echt zo! De tijd vliegt voorbij, niet te geloven. Gisteren zijn we voor het eerst met Aiden naar het consultatiebureau geweest. Ik vond het wel even spannend, dat vind ik alle dingen die ik voor het eerst doe, maar het viel uiteindelijk reuze mee. Aiden heeft zich voorbeeldig gedragen en hij heeft zelfs even laten zien dat ie al heel goed kan lachen <3 Hij groeit nog steeds goed, al mag ie wel wat meer vetjes kweken. Daar werken we aan. Hij is nou eenmaal een lange dunne baby. Al hoop ik wel dat ie over een paar maanden van die lekkere dikke spekbeentjes krijgt met van die elastiekjes er omheen ;)

Ik kan nog steeds niet lang lopen, nog steeds niet m’n kak ophouden en een groot deel van m’n hechtingen zit er ook nog in. Ik moet naar een bekken fysiotherapeut en dan hoop ik dat het gauw een stuk beter gaat want dit is niks. Je baby tijdens zijn flesje gauw in z’n ledikant dumpen omdat je zo nodig moet.. Minder ideaal wel.

Ik probeer ook een beetje met een draagzak overweg te kunnen, ik heb een Ringsling en al lijkt het makkelijk, het vergt toch wat oefening en handigheid. Aiden vindt het wel fijn, hij slaapt zodra ie er in zit dus dat is alvast doel bereikt! Zo kan ik nog eens wat doen thuis want als ‘ie een huil dag heeft zit ik bijna de hele dag met ‘m op mijn arm. Voor nu ben ik dus wel blij met de Ringsling, al vind ik eigenlijk dat het er niet uitziet en weet ik niet of ik ‘m er zo goed in krijg dat ik er ook mee naar buiten durf. ;) We gaan ‘t zien.

Alles op z’n tijd.

Aiden weegt ondertussen 3600 gram. Zijn geboortegewicht was 2970 gram en met een paar dagen was dat gedaald naar 2740 gram. Hij doet het dus prima op z’n flesvoeding en groeit gelukkig goed! We zien ook dat ie lekkere bolle wangetjes krijgt en gewoon steeds een beetje groter wordt. Hij kijkt ons soms heel indringend aan en dan kan je mij niet vertellen dat baby’s weinig tot niets zien, hij is enorm gefascineerd door lampen en kan daar lange baby minuten naar kijken. Vanmiddag heb ik 10 minuten lang m’n tong naar ‘m uit zitten steken en ja hoor, hij deed me na! Zo lief! Ik heb echt het idee al wat meer contact met ‘m te hebben en al is het nog minimaal, het is toch heel leuk! :D

Ik voel me wel iets beter. Dat verschilt per dag en ligt vooral aan hoeveel slaap ik heb gehad en hoeveel Aiden huilt. Vannacht lekker geslapen dus ;) Zaterdagochtend bleef ie maar aan de gang en kon ik het echt niet hebben, ik was zo blij dat mijn moeder in de middag kwam. Ik heb ‘m ook gauw aan haar overhandigd toen ze binnen kwam. Dan kon ik even lekker een wasje draaien en afwassen, heerlijk! Normaal geniet ik daar niet van, maar nu is dat al echt een momentje voor mezelf. Tsja, de ene dag is nou eenmaal beter dan de ander.

Lichamelijk gaat het ook steeds beter. Ik ben druk m’n bekkenbodem aan het trainen zodat ik gewoon weer normaal naar de wc kan en niet in m’n broek kak. Het is niet meer gebeurt gelukkig, maar ik ga ook meteen als ik moet en geef de poepbroek geen kans! Ha! Lang lopen of staan lukt nog niet echt, dan voelt het alsof mijn baarmoeder via m’n doos naar buiten komt zetten. Minder prettig gevoel. Maar verder ziet het er weer redelijk normaal uit allemaal. Nog wat hechtingen waar ik niks van merk en nog wat zwelling her en der, maar het gaat weer de goede kant op gelukkig!

Niks aan de hand.

De hele dag had ik al krampjes en steken in mijn onderbuik. Lopen was nog minder prettig dan het al was, ik zeg steeds dat het net lijkt of ik in m’n broek gepoept heb, maar dat was nu dus nog erger. Maar ik had geen idee waar die steken vandaan kwamen. Vanmiddag zei mijn collega dat het best wel eens blaasontsteking kon zijn. Oh ja. Ik heb de doktersassistente gebeld en gelukkig kon ik bij uitzondering nog een potje pies inleveren zodat ik er niet het hele weekend mee zou lopen. Een uur later kon ik bellen voor de uitslag; Niks aan de hand. Oke. Waar die krampen dan vandaag komen wisten ze daar ook niet. Nou ja, dan niet. Even googelen leerde mij dat het best wel eens het indalen van baby Okkie kan zijn. Dit schijnt rond week 30-32 te gebeuren en dat kan dus gepaard gaan met krampen, steken en veel plassen. Ik ga er maar van uit dat dat het is. Ik heb nog geen een keer mijn verloskundige gebeld voor iets en was dat nu ook niet echt van plan. Zolang ik niet huilend op de grond lig gaat het toch prima? ;)

Nog 2 weken werken en dan heb ik verlof! Yes! Ik heb er echt heel veel zin in. Ik heb zin om lekker de laatste dingetjes in huis op te ruimen en schoon te maken en eventueel nog een aantal spulletjes te kopen die we in huis moeten hebben voor als de kraamzorg komt. En verder vooral lekker thuis te cocoonen op de bank met een dekentje en m’n katjes en boeken lezen over mijn baby, heerlijk <3