Baby’s huilen. Dat weet iedereen. Sommige baby’s huilen af en toe, sommige baby’s huilen de halve dag en je hebt ook nog huilbaby’s en dan alles weer daar tussenin. Soms zijn baby’s te troosten door ze op te pakken en te knuffelen, een speentje te geven of bijvoorbeeld met ze te wiegen. De ene 5 minuten werkt iets wel en de andere 5 minuten werkt het niet meer. Tsja, zo gaat dat. Bij Aiden werkt het ene de ene dag heel goed maar de volgende dag weer totaal niet, ik weet het gewoon nooit dus ik probeer maar wat uit. Af en toe heb ik een moment dat ik ‘m aan de ooievaar terug wil geven en haalt ie het slechtste in me naar boven, maar vaak doe ik dansjes met ‘m of ga ik tegen ‘m zingen of ik probeer iets van bovenstaande uit. Allemaal prima. Maar wat ik echt ECHT echt verschrikkelijk vind is mensen die zich er mee gaan bemoeien!!! Oh mijn god. “Heb je al geprobeerd om met ‘m rond te lopen?” “Misschien moet je ‘m even wiegen” “Shusshh geluidjes maken in z’n oor werkt altijd wel”
Ja misschien moet jij even je mond houden en met je eigen kippen bemoeien. Je denkt toch zeker niet dat ik nog niet alles geprobeerd heb om mijn jankende baby stil te krijgen he? Ik ben verdorie de hele dag bezig met een riedeltje afwerken van oppakken, neerleggen, wiegen, zingen, dansen, laten janken, in bed stoppen, uit bed halen, luiertje checken, knuffeltjes geven, speentjes terug duwen en dat dan allemaal 36 keer opnieuw. Dus nee dank u, ik hoef geen advies over hoe ik mijn baby het beste kan troosten, move along please.
Misschien moet je ‘m even wiegen.
9