All is well.

Inmiddels is Aiden alweer bijna 8 weken oud. Het gaat helemaal prima met hem, hij komt goed aan, eet goed, poept goed, huilt goed en slaapt.. iets minder goed. Maar dat is te overzien. Hij wil nog steeds het liefst lekker warm tegen iemand aan slapen en overdag in z’n wieg vindt ie echt geen zak aan. Nu probeer ik ‘m af en toe toch in zijn wieg te leggen als ik zie dat ie moe is, maar na 5 minuten janken heb ik het alweer gehad en haal ik ‘m er meestal toch maar weer uit. En zo zit je weer de halve dag met een baby op de arm te denken aan de volle wasmand en de afwas die er nog staat.. Maar goed, dat is maar even zo. Nu kan ik ‘m nog lekker veel aandacht geven. Straks als ik weer 4 dagen ga werken mogen papa en de oma’s met ‘m gaan zitten ;) (Waar ik ook wel weer tegenop zie, 4 hele dagen weg van mijn baby..)

Het hele erge wennen is er voor mij af. Aiden hoort er helemaal bij en ik moet er niet aan denken om ‘m hier niet meer te hebben. Het mooiste in de wereld is zijn lach en de pretogen die hij dan heeft. Zo lief! Ik snap nu dat mama’s zeggen dat ze verliefd zijn op hun kind. De eerste weken dacht ik dat ze dat maar zeiden omdat ze dat ooit gehoord hadden van een uitzondering en nu vonden dat ze ook verliefd moesten zijn op hun kind. Maar nee hoor, het is echt waar! Nu ga ik niet net doen alsof het alleen maar leuk is want soms wil ik ‘m ook best wel eens achter het behang plakken als ie maar blijft huilen. Soms verlang ik ook wel eens naar een avondje rust. Maar hey, welke moeder niet?

Mijn lichaam is goed aan het herstellen, ik moet nog zo’n 2 kilo voor ik weer op het gewicht voor mijn zwangerschap zit, maar die gaan moeilijk want ik eet zoveel taart dat ik zelf bijna in een gebakje verander. M’n doos ziet er weer normaal uit gelukkig, wie had dat ooit gedacht? ;) Alles is netjes genezen! Wat kak ophouden betreft gaat het ietsjes beter gelukkig, ik heb bekkenfysio en hoop dat het over een paar weken weer helemaal is zoals het hoort te zijn! Gaat allemaal de goede kant op!

Aiden is 4 weken! Iedereen zegt dat de tijd snel gaat met een kleine baby, maar het is ook echt zo! De tijd vliegt voorbij, niet te geloven. Gisteren zijn we voor het eerst met Aiden naar het consultatiebureau geweest. Ik vond het wel even spannend, dat vind ik alle dingen die ik voor het eerst doe, maar het viel uiteindelijk reuze mee. Aiden heeft zich voorbeeldig gedragen en hij heeft zelfs even laten zien dat ie al heel goed kan lachen <3 Hij groeit nog steeds goed, al mag ie wel wat meer vetjes kweken. Daar werken we aan. Hij is nou eenmaal een lange dunne baby. Al hoop ik wel dat ie over een paar maanden van die lekkere dikke spekbeentjes krijgt met van die elastiekjes er omheen ;)

Ik kan nog steeds niet lang lopen, nog steeds niet m’n kak ophouden en een groot deel van m’n hechtingen zit er ook nog in. Ik moet naar een bekken fysiotherapeut en dan hoop ik dat het gauw een stuk beter gaat want dit is niks. Je baby tijdens zijn flesje gauw in z’n ledikant dumpen omdat je zo nodig moet.. Minder ideaal wel.

Ik probeer ook een beetje met een draagzak overweg te kunnen, ik heb een Ringsling en al lijkt het makkelijk, het vergt toch wat oefening en handigheid. Aiden vindt het wel fijn, hij slaapt zodra ie er in zit dus dat is alvast doel bereikt! Zo kan ik nog eens wat doen thuis want als ‘ie een huil dag heeft zit ik bijna de hele dag met ‘m op mijn arm. Voor nu ben ik dus wel blij met de Ringsling, al vind ik eigenlijk dat het er niet uitziet en weet ik niet of ik ‘m er zo goed in krijg dat ik er ook mee naar buiten durf. ;) We gaan ‘t zien.