Elk moment

Best een bizar idee dat het nu eigenlijk elk moment kan gaan gebeuren. Als ik naar bed ga dan denk ik “Oh misschien is vannacht wel De nacht..” Want het kan! Ik slaap al op een heel irritant krakend plastic zeiltje voor het geval dat. (krijg er wel een zweet reet van) Toch zonde als je je boxspring verpest met een lading vruchtwater. Zelfs op m’n vlucht tas ligt een matje klaar voor als ik de auto in moet met gebroken vliezen. Een slimme meid is op alles voorbereid! Ik ben enorm benieuwd naar hoe mijn bevalling zal gaan. Ik heb horror verhalen gelezen, maar ook heel hard gelachen om verhalen over poep en pies en verloskundigen uitschelden tijdens de weeën, leuk beroep man, maar zo heb ik niet het idee dat mijn bevalling op een bepaalde manier zal gaan en weet ik dat het echt voor iedereen anders is en dus sta ik er tot zover wel relaxed tegenover. Dat is vast heel anders als het eenmaal begonnen is, maar goed, dat zien we dus wel.

Verder doe ik niet heel veel en soms toch ook weer te veel. Wat wasjes draaien en even stofzuigen en daarna moet ik toch echt even een klein slaapje maken. Elke dag op m’n hol op de bank zitten vind ik ook niks, maar langer dan 3 kwartier in de stad rondlopen hou ik ook niet meer vol. Dus ik doe kleine dingetjes en vooral niet te lang en dan gaat het goed. Beetje opruimen in huis en een filmpje kijken en er af en toe even uit, zo vermaak ik me prima!

De controles bij de verloskundige zijn tot nu toe elke keer prima. Baby is ietsjes kleiner dan gemiddeld, maar gewoon helemaal in orde. Hij ligt zo goed als vast in m’n bekken dus hij is in principe helemaal klaar om er uit geperst te worden!

It’s a……………..

Vanmorgen om 9 uur hadden we de afspraak voor de pret echo staan. Ik ging gisteravond op tijd naar bed, maar kon niet slapen omdat ik zenuwachtig was en vannacht om 4 uur was ik wakker en kon ik pas om half 6 weer slapen. Niet helemaal de bedoeling, maar het zal de gezonde spanning wel geweest zijn. Vriendlief had ook wakker gelegen dus misschien waren we er toch wat te druk mee in ons hoofd. (wat nou PRET echo!)

Toen we op plaats van bestemming waren werd ik nog zenuwachtiger, zweet handjes en niet stil kunnen zitten. Ze vragen van te voren of je wil zorgen dat je blaas een beetje vol is, dus ondertussen zat ik ook zowat in m’n broek te plassen.
We werden geroepen en de echoscopiste begon gelijk. Oke, kindje lag gedraaid, precies met het ruggetje naar het beeld toe en natuurlijk met de beentjes opgetrokken bij elkaar. Niks te zien! Nu al een eigenwijsje eerste klas! Wat wil je ook met 2 stront eigenwijze ouders. Van wat wiebelen naar heel hard schudden, er kwam geen beweging in onze kleine. De echoscopiste zei dat we nog maar even moesten plaats nemen in de wachtkamer in de hoop dat de baby later wel anders zou liggen. Zo gezegd zo gedaan.

Na 20 minuten poging 2. Mijn blaas stond op exploderen. De baby lag nu wel anders en was er dus meer te zien. We zagen dat de baby een paar slokjes vruchtwater nam en doorslikte, hoe bizar! En je zag nu goed de ribbetjes en kaken zitten, het hartje klopte ook weer hartstikke mooi, gelukkig! Toen eindelijk na nog wat draaien en wroeten kon ze het geslacht goed zien. It’s a BOY!! Super leuk! Je zag heel goed z’n piemeltje zitten dus er was geen twijfel meer mogelijk. Super leuk, een zoon!! Tranen liepen over m’n wangen. We zijn gelijk de stad ingedoken om wat blauwe kleertjes te scoren en zelfs in de H&M kon ik m’n tranen niet binnen houden. Zo leuk om te weten wat het is! Ik ben verliefd <3